Kwelder op Schiermonnikoog
De kwelders van Nationaal Park Schiermonnikoog liggen aan de Oostelijke Wadkant van het eiland. Op de uitgestrekte Oosterkwelder heeft de wind vrij spel en met hoge vloeden staat de kwelder grotendeels onder water.
Slib en slenken
Kwelders ontstaan door 'verlanding' van de Wadbodem. Slikplaten worden steeds hoger dankzij slib dat door de vloed is meegevoerd en door groeiende algen en kwelderplanten die ook weer slib vasthouden. Diepe slenken doorsnijden het kweldergebied en voeren het zee- en regenwater van de kwelder af. De kwelder kent een overgang van zout naar zoet water.
Pionierplanten
Op de dagelijks door zeewater overspoelde delen van de kwelder, groeien zoutminnende pionierplanten als Zeekraal en Slijkgras. De hogere delen van de kwelder overstromen alleen bij hoge vloed. Daar groeien planten als Lamsoor, Zeealsem en Engels Gras.
Het Aanwas
De grote Oosterkwelder is grotendeels na 1850 ontstaan. De huidige polder was vroeger ook kwelder, maar door de aanleg van de zeedijk is dit gebied zoet geworden, en daarmee geschikt voor landbouw. Op de plaats van de Westerplas lag tot 1964 de Westerkwelder, tot ook daar zanddijken zijn aangelegd. Sinds die tijd ontstaat tussen de jachthaven en het Rif een kleine nieuwe kwelder: het Aanwas.
Aan de Zuidkant van de zeedijk ligt het Wad. Deze slibachtige zeebodem is zeer voedselrijk waardoor er veel vissoorten, garnalen en krabben gehuisvest zijn.