De stoelen worden aangeschoven, de glazen zijn gepoetst en de wijn staat gekoeld. Het restaurant van Strandhotel Om de Noord is klaar om de gasten van de wandelmaand te mogen ontvangen. Het is weer november en zodoende doet Strandhotel Om de Noord ook mee met de culinaire wandelingen. Op het menu staat vandaag een quiche van pastinaak en rode biet, met een hint van blauwe kaas, begeleid met een licht gekoelde Pinot Noir uit de Langeudoc, Frankrijk.

Rond de maand juni gaan mijn gedachten al uit naar de wandelmaand. Wat zullen wij dit jaar serveren, vraag ik mij af. Half oktober maken de chef en ik uiteindelijk een keuze waarbij hij begint proef te koken en ik op zoek ga naar een goede bijpassende wijn. Uiteraard maak ik zelf in de maand november ook tijd om deel te nemen aan de culinaire wandeling. Een goede wandeling, daar houd ik wel van. Zeker in het voor- en najaar loop ik graag alleen of samen met vrienden door de bossen, duinen en op het prachtige strand van Schiermonnikoog. Mijn favoriete wandeling is een rondje ‘om de west’, waarbij je bij de westerplas het strand op gaat. Langs de duinen tot aan de vuurtorenopgang en terug via het Torenbinnenpad naar het dorp. Mocht ik zin hebben in een langere wandeling, dan neem ik ook graag het Jacobspad via paal 5 mee.

In 1996 ben ik geboren in het ziekenhuis te Groningen, maar een paar dagen later begon mijn leven op het eiland. Opgroeien op een eiland is als een kind in een snoepwinkel. Hutten timmeren, rennen door de duinen of in de zomer zandkastelen bouwen op het strand. Als kind verveelt de natuur en ruimte van Schiermonnikoog nooit. Toen ik veertien werd, begon ik met mijn eerste horecabaan in de afwas bij de Brakzand van Jan Berend Bazuin. Daar begon mijn horecapassie, wat resulteerde in het feit dat ik in 2014 begon aan mijn Bachelor International Hospitality Management aan NHL-Stenden te Leeuwarden. Na drie jaar in Groningen en twee jaar in Amsterdam gewoond te hebben verhuisde ik in juni 2019 weer terug naar Schiermonnikoog, waar ik voor mijn idee maar 3 maandjes zou blijven om vervolgens terug te verhuizen naar Groningen. Het is nu eind 2022 en ik woon hier nog steeds met heel veel plezier. Ik zie wonen op Schiermonnikoog als een luxe en merk onder mijn leeftijdsgenoten dat een permanente woning vinden erg lastig is. Hopelijk komt daar in de toekomst een goede oplossing voor. Gelukkig heb ik een appartement kunnen vinden via particuliere huur, zodat ik hier voorlopig nog niet weg hoef.

Het leven op Schiermonnikoog is in elk seizoen anders, maar de grootste verschillen zie je in de winter en zomer. Los van de temperatuur zitten de grootste verschillen voor mij in de onderlinge band tussen eilanders. In de zomer zijn wij allen druk met het eilanders product toerisme, maar de winter beginnen de eilander clubjes en verengingen weer op te bloeien. Zo zit ik zelf bij biljartclub de Monnik, het Shantykoor en op woensdag avond sta ik op het toneel voor een repetitie bij toneelvereniging Sierlekene Meu. Kom je ook kijken naar onze opvoering in het Dorpshuis tijdens het eerste weekend van februari?

Hoe ik mijn leven hier in de toekomst zie durf ik nog niet helemaal te zeggen. Hoogstwaarschijnlijk komen er bijzondere uitdagingen op mijn pad en zie ik mij zelf hier zeker nog wonen, werken en inzetbaar zijn voor de maatschappij. Je zult mij voorlopig nog wel tegenkomen op het eiland.

Yannick Groendijk– december 2022